بسیار خوب است که کودکان انتظارات زیادی از خود داشته باشند، اما اگر انتظار داشته باشند که همه چیز همیشه عالی باشد، هرگز از عملکردشان راضی نخواهند بود. تلاش برای تقویت میل کودکان به منظور رسیدن به خواسته هایشان و نیز برای بهترین بودن مهم است، اما برای برخی از کودکان این میل می تواند به تلاشی همه جانبه برای بی عیب و نقص بودن تبدیل شود که بار دشواری برای آنها است که والدین میتوانند با تربیت صحیح، در حل این مسئله به کودکان کمک کنند.
اگر کودکتان انتظارات بالایی از خود داشته باشد، چه وقتی در حال نقاشی است و چه هنگامی که در حال ورزش و یا انجام تکالیف است، از خود رضایت کافی نخواهد داشت و همواره در این فکر خواهد بود که به اندازه کافی خوب نیست.
کمال گراها برای خود اهداف غیرواقعی تعیین کرده، سپس فشار زیادی بر خود وارد می کنند تا تلاش کنند و به اهداف خود برسند. در واقع آنها درگیر تفکر همه یا هیچ هستند و وقتی از اهداف خود کوتاه می آیند عملکرد خود را به منزله شکست اعلام می کنند. تلاش برای کمال از نظر اجتماعی در حد اعتدال قابل قبول و حتی قابل تحسین است اما زمانی که به حد افراطی برسد، یک عامل خطر برای اضطراب، افسردگی، اختلال وسواس فکری (OCD) و اختلالات خوردن است.
وقتی صحبت از ریشه های کمال گرایی می شود، به این نتیجه می رسیم که تجربیات اولیه کودک مانند پیام هایی که کودکان درباره موفقیت و شکست دریافت می کنند و از بقیه بخصوص والدین می شنوند در شکل گیری روحیه کمال گرایی نقش دارند. به عنوان مثال کودکانی که والدین بسیار انتقادی دارند، احتمال بیشتری برای نشان دادن ویژگی های کمال گرایی از خود نشان می دهند. علاوه بر این، می دانیم که خلق و خوی کودک نیز نقش مهمی در بروز کمال گرایی دارد. در کودکانی که بسیار حساس و مستعد اضطراب هستند، احتمال بروز کمال گرایی بیشتر می شود.
کمال گرایی می تواند امری غیرطبیعی و زیان آور به ویژه برای کودکان خردسال باشد. کمال گرایی بر زندگی کودکان تأثیر می گذارد و اگر کنترل نشود، می تواند عواقب طولانی مدت داشته باشد. کمال گرایی در دختران معمولا بیشتر از پسران است.
کودکان کمال گرا اغلب با عزت نفس پایین دست و پنجه نرم می کنند، به راحتی خجالت می کشند و ممکن است در مورد هر اشتباهی وسواس داشته باشند. این کودکان حتی در مورد رنگ آمیزی خارج از خطوط آنقدر وسواس دارند که بارها کاغذشان را مچاله میکنند و از نو شروع میکنند. اگر در یک آزمون به 9 سوال از 10 سوال به درستی پاسخ دهند، به جای اینکه به پاسخ های درست افتخار کنند، روی یک پاسخ اشتباه تمرکز می کنند. این کودکان حتی ممکن است تیم ورزشی را کنار بگذارند، فقط به این دلیل که فکر می کنند به خوبی بقیه نیستند. کودکان کمال گرا شروع هر کاری را به تعویق می اندازند، زیرا اگر شروع نکنند خطر شکست و ناکامی را نخواهند داشت.
بنابراین کمال گرایی مانع از شرکت کودک در کلاس، توانایی انجام تکالیف، انجام فعالیت های جدید و کسب لذت از فعالیت های اجتماعی و ورزشی می شود.
کودکانی که کمال گرا هستند سعی می کنند این توهم را ایجاد کنند که همه چیز را تحت کنترل دارند. به جای اینکه بگویند نمی خواهند به مدرسه بروند چون می خواهند از امتحان اجتناب کنند، وانمود می کنند که معده درد دارند. والدین می توانند با روش ها و راهکارهایی از بروز کمال گرایی در کودکانشان جلوگیری کنند.
کمالگرایی در ظاهر نشانهی تلاش است، اما در عمق خود اضطراب و ترس از شکست را پنهان کرده است. کودکانی که یاد میگیرند اشتباه بخشی از رشد است، در بزرگسالی نیز شجاعتر و انعطافپذیرتر خواهند بود. به جای پرورش کودکی بینقص، فرزندی شاد و راضی تربیت کنید؛ چون شادی واقعی از پذیرش خود آغاز میشود.
در بافملی، باور داریم هر والد آگاهی، میتواند آیندهای روشنتر برای فرزندش بسازد. ما جدیدترین آموزشها و نکات علمی فرزندپروری را از سراسر دنیا انتخاب میکنیم و با زبان ساده در اختیار شما میگذاریم.