لجبازی در حقیقت یک رفتار و واکنش نامناسب و نامطلوب است که کودکان برای بیان چیزی که احساسات و روحیه آنها را
می آزارد از این ابزار استفاده کرده تا به چیزی که می خواهند برسند. لجبازی کودکان به صورت های مختلف و در قالب
رفتارهای خشن و گاها پرخطر مانند فریاد کشیدن، گریه کردن، شکستن وسایل منزل، پرت کردن اشیاء، ناسزا گفتن و ...
صورت می گیرد.
کنترل کردن و رسیدگی به کودکان لجباز نیازمند درک و صبر و حوصله است و اگر والدین این دانش را نداشته باشند می
توانند بیشتر کودک را لوس کنند. برخورد با کودکان لجباز یک چالش روزانه در تربیت کودک است که میتواند هر چیز
کوچکی را به یک مبازره تبدیل کنند. اگر والدین استراتژی مناسب برای مقابله با این رفتارها را ندانند، ممکن است
ناخواسته سبب نهادینه شدن این خصلت در کودک خود شوند.
هیچ کودکی لجباز به دنیا نمی آید بلکه شرایط زندگی و محیطی که کودک در آن رشد می کند و تربیت می یابد به مرور سبب بروز لجبازی در کودک می شود. در واقع اگر کودکان در زمان بزرگ شدن لجباز شوند، والدین کودک و بزرگسالان مسئول آن هستند.
حتی بهترین فرزندان از نظر رفتاری نیز گاهی ممکن است دچار واکنش های نامطلوب شده و پدر و مادری که ندانند در این شرایط باید چه رفتاری داشته باشند، با رفتارهای نابجا می توانند کودک را بیشتر لوس کرده و او را ترغیب کنند برای خواسته های خود به طریق نادرستی عمل کنند. به یاد داشته باشید لجبازی در هر سنی می تواند اتفاق بیافتد اما اگر در همان سنین پایین مدیریت نشود، بخشی از شخصیت می شود.
قبل از هر اقدامی والدین باید در مورد این موضوع که می توان رفتار کودک را لجبازی نامید یا نه به نتیجه برسند. بنابراین باید روی الگوهای رفتاری فرزندان تمرکز کرده و آن را درک کنند. کودکان لجباز در آینده دچار معضلات گوناگونی از اختلالات عصبی و روانی گرفته تا افسردگی و عدم اعتماد به نفس و گوشه گیری قرار می گیرند.
برای درمان لجبازی کودکان درک این نکته مهم است که لجبازی بخشی از شخصیت کودکان لجباز است. پدر و مادر یک کودک لجباز بودن بسیار از اوقات می تواند چالش برانگیز باشد. والدین روش ها مختلفی را برای مقابله با کودک لجباز امتحان می کنند که گاهی اوقات جوابگو است و گاهی اوقات نه. در ادامه به بررسی تعدادی راه حل عملی پرداخته میشود که میتواند کمک حال شما در ترتبیت کودک لجباز باشد:
به کودکان حق انتخاب بدهید تا از میان چند گزینه انتخاب کنند. این کار حس استقلال طلبی آنها را ارضا کرده و توجه او را از اصل موضوع منحرف می کند. برای مثال اگر فرزندتان از پوشیدن لباس گرم در زمستان اجتناب می کند می توانید چند گزینه از لباس های گرم او را انتخاب کنید تا خودش از بین آنها انتخاب کند. در نتیجه هم شما به هدفتان می رسید و هم کودک حس استقلال می کند.
استفاده از فعالیت های سرگرم کننده، بازی ها و اسباب بازی های چالش برانگیز معمولا توجه بچه های سرسخت و لجباز را جذب کرده و ساعت ها سرگرمشان می کند. بچه بیکار هوس دردسر می کند و به دنبال آن است تا یک مشغله جدید به مشغله های شما اضافه کند و این چیزی است که ما نمی خواهیم. بنابراین باید اوقات فراغت فرزندتان را مدیریت کنید و بهترین راه برای مدیریت بازی کردن با کودکان در خانه است.
برای رفتارهای خوب فرزندتان پاداش هر چند کوچکی بدهید. این کار سبب می شود تا کودک به رفتار خوب خود ادامه دهد و همچنین با دادن پاداش به او می فهمانید که برای رسیدن به خواسته هایش نیاز به لجبازی و بدرفتاری ندارد. البته لزومی ندارد همواره هدیه ای برای کودک تهیه کنید گاهی اوقات این پاداش می تواند کلامی باشد. با گفتن عبارات تشویقی مانند "تو همیشه عالی هستی" و مانند اینها فرزند تسلیم ناپذیر شما تغییر می کند.
ارتباط یک فرآیند دو طرفه است. طبق اصول فرزندپروری مثبت شما باید به حرف کودکتان گوش دهید تا آنها مایل باشند به حرف شما گوش دهند. وقتی که شما زمان کافی برای صحبت با کودک خود اختصاص می دهید و با تمرکز به حرف های او گوش می دهید کودک توجه کافی را از شما دریافت کرده و دیگر نیازی به جلب توجه شما از راه های منفی ندارد. در مواقع که احساس می کنید باید با کودک خود صحبت کنید حتما از آنها بپرسید که چه چیزی آنها را اذیت می کند؟ و یا به چه چیزی نیاز دارند، تا برای رسیدن به خواسته هایشان دست به هر کاری نزنند.
تربیت کودک لجباز نیاز به صبر و تمرکز زیادی دارد. اگرچه تکنیک هایی که گفتیم ساده به نظر می رسند اما یادگیری و استفاده مداوم از آنها در مواجهه با کودکان لجبار نیاز صبر و تمرین روزمره دارد.
کودکان با دانش صفر از مهارت های اجتماعی متولد می شوند و نمی دانند چگونه باید واکنش نشان دهند. بنابراین با تقلید کردناز افرادی که با آنها زندگی می کنند یاد می گیرند. پس اگر از لجبازی فرزند خود شکایت دارید، احتمال بیشتری وجود دارد که شما مسئول این رفتار باشید. برای مثال اگر به کودک خود بیاموید که نباید از خشونت استفاده کند اما به خاطر رفتار بدش او را کتک بزنید، فرزندتان سیگنال های گیج کننده ای دریافت کرده و در نهایت اعتماد فرزندتان به شما از دست میرود.
لجبازی کودک همیشه نشانهی بدرفتاری نیست؛ اغلب تلاشی برای جلب توجه یا ابراز احساسات است.
وقتی والدین با آرامش و درک متقابل واکنش نشان میدهند، کودک یاد میگیرد که برای رسیدن به خواستههایش نیازی به
رفتارهای تند ندارد.
صبر، گفتوگو و الگوبودن والدین، مهمترین قدم برای پایان دادن به لجبازی است.
در بافملی، باور داریم هر والد آگاهی، میتواند آیندهای روشنتر برای فرزندش بسازد. ما جدیدترین آموزشها و نکات علمی فرزندپروری را از سراسر دنیا انتخاب میکنیم و با زبان ساده در اختیار شما میگذاریم.