آموزش دوستی به کودک؛ از دوست‌یابی تا قهر و آشتی در کودکان

چرا بعضی کودکان دوست پیدا نمی‌کنند؟

متأسفانه، همه کودکان دوست پیدا نمی کنند. برخی از کودکان خجالتی هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است در همکاری با دیگر کودکان و به اشتراک گذاشتن وسایلشان مشکل داشته باشند. دوست خوب بودن مهارتی نیست که بچه ها فقط از وقت گذرانی با بچه های دیگر در پارک و خانه های بازی کسب کنند. ایجاد روابط دوستانه انرژی و زمان زیادی نیاز دارد (هم توسط والدین و هم از سوی فرزندان)، اما می‌تواند یکی از ارزشمندترین چیزهایی باشد که در زندگی کودک اتفاق می‌افتد.

چگونه دوستی را به کودک آموزش دهیم؟

اهمیت دوست خوب بودن را به فرزندتان بیاموزید

مهم است که فرزند شما ارزش دوستی و معنای دوست خوب بودن را درک کند. به آنها توضیح دهید که منظور از دوست خوب بودن مراقبت از دوست، مهربانی، شریک شدن وسایل با دیگران است. همچنین می‌توانید در مورد اینکه چگونه دوستان خوب به شما احساس خوبی می دهند و چگونه می‌توانند در زمانی که غمگین یا ناراحت هستید با شما همدردی کنند، صحبت کنید.

ویژگی‌های دوست خوب را به فرزندتان بگویید (به زبان کودک) دوستان خوب :

دوستان خوب مناسبت های مهم از قبیل تولد، موفقیت ها و ... را به خاطر می سپارند.
قابل اعتماد هستند.
کارهای محبت آمیز برای یکدیگر انجام می دهند و از زبان محبت آمیز استفاده می کنند.
وقتی دوستی ناراحت است یا مشکلی دارد کمک می کنند.
دوست دارند با هم وقت بگذرانند.

چگونه مهارت دوستی و دوست‌یابی را به کودک آموزش دهیم

کتاب هایی در ارتباط با ارزش دوستی برای کودکتان بخوانید.

دوستی های شگفت انگیز زیادی در ادبیات کودکان و نوجوانان به تصویر کشیده شده است. خواندن این کتاب ها با کودک این فرصت را به شما و فرزندتان می دهد تا در مورد ویژگی های یک دوست خوب (مفید، متفکر، حمایت کننده، سخاوتمند، شنونده خوب و غیره) صحبت کنید.

این کتاب‌ها همچنین نشان می‌دهند که چگونه دوستان می‌توانند بسیار متفاوت از یکدیگر باشند، اما همچنان با هم کنار بیایند. آنها بر اهمیت مهربان بودن، به اشتراک گذاشتن و همکاری برای حل مشکلات تاکید می کنند.

الگوی خوبی باشید: کودک از رفتار شما یاد می‌گیرد

شما به عنوان والدین یکی از مهمترین الگوها در زندگی فرزندتان هستید. این یکی از بهترین راه‌ها برای آموزش دوست خوب بودن به بچه‌ها است. به آنها نشان دهید که دوست خوب بودن یعنی چه. با فرزندان خود در مورد دوستان خود به روش های مثبت صحبت کنید. برای دوستان خود وقت بگذارید و فرصت هایی را برای کمک به آنها پیدا کنید و فرزندان خود را همراه خود بیاورید تا آنها نیز بتوانند در این کار مشارکت کنند. در مورد ویژگی هایی که دوستان خوب باید داشته باشند فکر کنید و آنها را در خودتان تقویت کنید.

به علاوه هنگام تعامل با خانواده، دوستان و غریبه ها مهربان، متفکر و محترم باشید و به آنها نشان دهید که چگونه اختلافات را به طور مسالمت آمیز حل کنند.

با دوستان و افراد جدید وقت بگذرانید

انسان موجودی اجتماعی است و دوست دارد بیرون برود و در جامعه حضور داشته باشد. به همین منظور در کلاس ها و فعالیت های مختلف ورزشی شرکت می کنیم، همسایه ها را ملاقات می کنیم و همچنین از گذراندن وقت با هم به عنوان یک خانواده لذت می بریم زیرا می خواهیم فرزندانمان با هم دوست باشند. همه این فعالیت ها ارزش و اهمیت دوستی را به کودک نشان می دهد.

یکی از بهترین راه‌ها برای کمک به فرزندتان در دوست‌یابی، فراهم کردن فرصت‌هایی برای تعامل اجتماعی با سایر کودکان است. آنها را به پارک ببرید، برای بازی با کودکان دیگر برنامه ریزی کنید و اجازه دهید با سایر کودکان هم سن خود ارتباط برقرار کنند.

تقویت مهارت‌های اجتماعی کودکان برای برقراری ارتباط سالم

به آنها کمک کنید تا احساسات مختلف را درک کنند و با آنها کنار بیایند

کودکانی که می توانند احساسات خود را درک کنند و با آن کنار بیایند، در موقعیت های اجتماعی موفق تر هستند. به کودک خود در مورد احساسات مختلف و نحوه برخورد مثبت با آنها آموزش دهید. به عنوان مثال، اگر آنها احساس عصبانیت می کنند، به آنها بیاموزید که چگونه خشم خود را به طور سازنده ابراز کنند.

والدین اغلب اهمیت دوران کودکی را در شکل دادن به شخصیت افراد دست کم می گیرند. با این حال، شالوده و اساس ارزش های یک فرد در طول این سال ها شکل می گیرد.

حل اختلاف بین دوستان در کودکی (قهر، دعوا، آشتی)

اختلاف بین کودکان طبیعی است؛ مهم این است که کودک یاد بگیرد بدون داد و دعوا یا قهر طولانی، مشکل را حل کند و رابطه را ترمیم کند. شما می‌توانید این مهارت را با چند قدم ساده به کودک آموزش دهید:

اول آرام شدن، بعد حرف زدن

اگر کودک عصبانی است، اول کمک کنید آرام شود (نفس عمیق، آب خوردن، چند دقیقه فاصله گرفتن). توضیح دهید وقتی خیلی عصبانی هستیم، حرف‌ها می‌تواند شرایط را بدتر کند.

احساسات را نام‌گذاری کند

به کودک یاد بدهید به جای حمله کردن، احساسش را بگوید: من ناراحت شدم چون.... من عصبانی شدم وقتی... این کار جلوی دعواهای شدید را می‌گیرد و طرف مقابل بهتر می‌فهمد مشکل چیست.

مشکل را دقیق و کوتاه بیان کند

کمک کنید کودک فقط درباره همان اتفاق صحبت کند، نه اینکه همه چیزهای قبلی را هم اضافه کند. مثلاً: «تو اسباب‌بازی‌ام را بدون اجازه برداشتی» (نه «تو همیشه بدی»).

گوش دادن و نوبتی صحبت کردن

یک قانون ساده بگذارید: هر نفر یک دقیقه حرف می‌زند، نفر دیگر فقط گوش می‌دهد. بعد خلاصه کند: یعنی تو ناراحت شدی چون....

راه‌حل‌های دوطرفه پیدا کنند

به کودک یاد بدهید راه‌حل باید «برای هر دو» قابل قبول باشد. مثل: نوبتی بازی کنیم، قوانین بازی را عوض کنیم، از یک بزرگتر کمک بگیریم، اگر چیزی خراب شد، جبران کنیم.

عذرخواهی درست و جبران کردن

عذرخواهی فقط گفتن «ببخشید» نیست؛ بهتر است کودک یاد بگیرد این شکل را بگوید: متأسفم که....،دفعه بعد....، برای جبران… مثلاً: متأسفم هل دادمت. دفعه بعد حتما بهت میگم. بیا نوبتی بازی کنیم

آشتی کردن بدون تحقیر و منت

به کودک بگویید آشتی یعنی دوباره با احترام رفتار کنیم، نه اینکه طرف را سرزنش کنیم. اگر کودک هنوز آماده آشتی نیست، چند دقیقه زمان بدهید و بعد دوباره تلاش کنید.

چه زمانی والدین باید در دعواهای کودکان دخالت کنند

چه زمانی والدین میتوانند در دعواهای کودکان دخالت کنند؟

اگر یکی از این موارد بود، بهتر است شما وارد شوید:

زورگویی، تهدید یا کتک زدن

تکرار یک رفتار آزاردهنده

گریه شدید یا ترس طولانی کودک

اختلافی که کودک به تنهایی نمی‌تواند حل کند

اگر کودک دوست پیدا نمی‌کند یا طرد می‌شود، چه کنیم؟

احساس کودک را تأیید کنید

به جای «چیزی نیست»، بگویید «می‌فهمم ناراحت شدی».

اجازه دهید احساسش را کامل بگوید، بدون قطع کردن.

سریع دنبال مقصر نگردید

بازجویی نکنید که «تو چی گفتی؟»

اول آرامش، بعد بررسی ماجرا.

طرد شدن را شخصی‌سازی نکنید

توضیح دهید گاهی هم‌سلیقه نبودن طبیعی است.

یادآوری کنید «طرد شدن = بد بودن تو نیست»

مهارت‌های دوست‌یابی را تمرین کنید (در خانه)

تمرین جمله‌های شروع: «می‌خوای با هم بازی کنیم؟»

تمرین نوبتی بازی کردن و رعایت قوانین.

اگر کودک «دوست ندارد»، دلیل را پیدا کنید

شاید درون‌گراست و زمان تنهایی می‌خواهد.

شاید از تجربه بد قبلی ترسیده یا اضطراب دارد.

عزت‌نفس را تقویت کنید

تشویق دقیق برای «تلاش» نه فقط نتیجه.

یادآوری نقاط قوت: «تو مهربونی، خوب گوش می‌دی…»

اگر کودک دوست پیدا نمی‌کند یا توسط همسالان طرد می‌شود چه کنیم

سخن پایانی: دوستی را می‌شود یاد گرفت؛ با تمرین و حمایت شما

دوستی و دوست‌یابی یک مهارت قابل یادگیری است و با تمرین‌های ساده، فرصت‌های درست و الگو بودن والدین تقویت می‌شود. اگر کودک گاهی قهر می‌کند یا طرد می‌شود، با همدلی، آموزش حل اختلاف و تقویت اعتماد به نفس می‌توان به او کمک کرد رابطه‌های سالم‌تری بسازد. مهم‌تر از تعداد دوست‌ها، داشتن چند ارتباط امن و محترمانه است.

در بافملی، باور داریم هر والد آگاهی، می‌تواند آینده‌ای روشن‌تر برای فرزندش بسازد. ما جدیدترین آموزش‌ها و نکات علمی فرزندپروری را از سراسر دنیا انتخاب می‌کنیم و با زبان ساده در اختیار شما می‌گذاریم.